Jaren aan een stuk jaagde Saul op David zoals op een dier. Hij trachtte hem verschillende keren te doden, maakte David's huwelijk stuk en dwong hem te leven als een vagebond en een vluchteling. Van Saul valt niet veel goeds te vertellen, en met alle respect maar hoe vlugger hij het leven liet en David de troon kon bestijgen, hoe beter voor het land.
Op een dag stierf Saul. De jonge Amalekiet die Saul hielp bij zijn dood snelde naar David om het goede nieuws te brengen en ook de kroon die hij had genomen van Saul's lichaam. Hij dacht dat David wel verblijd zou zijn met het nieuws dat deze geweldenaar dood was en dat David eindelijk de troon kon opeisen. Maar integendeel, David rouwde om Saul, scheurde zijn kleren en zong een klaagzang over de dood van de koning en van Jonathan (2Samuel 1). De jongeman die Saul had gedood en het goede nieuws bracht werd terechtgesteld voor zijn daad. David zei daarover: “ik heb hem die mij het bericht bracht: Zie, Saul is dood, en die zichzelf beschouwde als brenger van goede tijding, in Siklag gegrepen en gedood, en zo hem zijn bodeloon gegeven." (2Samuel 4:10).
Enige tijd later veroorzaakte David’s verwaande zoon Absalom een opstand tegen David, trok naar de oorlog tegen de koning en probeerde zijn eigen vader te doden. Toen David het nieuws hoorde dat de rebellie was bedwongen en dat Absalom gedood was, rouwde hij opnieuw i.p.v. zich te verheugen. (2Sam.18, 19). Dit zijn enkele voorbeelden van hoe een godsman reageert op de val van de goddeloze. Zelfs Samuël, die Saul nooit wou zalven tot koning, droeg leed bij de val van Saul. (1Sam.15:35).
Hoe reageren wij op het nieuws van de val van Christenen of op het laatste bericht van ketterij uit het kamp van de valse leraars? Vinden we het fijn om ons te storten op het laatste schandaal en het wijdver-breid verspreiden ervan? Of reageren we zoals David en Samuël?
In menig deel van de wereld zien we de trucks van pechverhelpers wachten op drukke kruispunten. In mijn familie beschouwen we hen als aasgieren omdat ze steeds rondhangen en wachten op voeding door iemand's ongeluk. Wachten op en profiteren van iemand's ongeluk is een van de laagste vormen van het menselijk bestaan. Terwijl de truckchauffeur en de aasgier nog voor iets dienen, worden de aaseter en zij die met lijken omgaan, onrein verklaard onder de Wet. De jongeman die het nieuws naar David bracht was een Amalekiet. De Amalekieten stonden steeds klaar om winst te slaan uit de zwakke momenten van Israël en zijn “het volk waarop de Here voor eeuwig toornt." (Maleachi 1:4).
Jezus en Satan staan lijnrecht tegenover mekaar. Satan is de aanklager van de broeders (Open. 12:10). Jezus integendeel: “dat Hij namelijk naar de wil van God voor heiligen pleit." (Rom. 8:27). Dus zij die beschuldigingen uitten ondersteunen de bediening van Satan terwijl zij die in de bediening van Jezus komen, rouwen en wenen en voorbede doen voor hen die zondigen en vallen.
Wakers die waarschuwen voor komend gevaar vervullen een belangrijke rol doorheen de Bijbel. (Eze.3:17, Acts 20:28-31). Maar er is een groot verschil tussen een waker en een roddelaar. Een waker vindt geen genoegen in het brengen van dreigementen, terwijl een roddelaar zich wentelt in het meermaals herhalen van pittige verhalen over zonde en verval. Deze roddels zijn te vergelijken met de goddeloze Atheners die “hadden voor niets anders tijd over dan om iets nieuws te zeggen of te horen." (Hand. 17:21). Sommigen die zichzelf beschrijven als "verdedigers van het geloof" verkneukelen zich bij het horen van de laatste dwaling. Ik heb de glittering gezien in hun ogen bij het spelen van de laatste DVD of als zij aan tafel zitten op zoek naar een nog grotere misstap dan dat van de vorige verteller. Sommigen rennen dan naar het toetsenbord om de laatst kruidige beet zo snel en zo wijd mogelijk te verspreiden.
Is dit van de geest van Christus of van Satan? Zou koning David zo gereageerd hebben?
Nog erger zijn zij die, net als haaien die bloed hebben geroken, zich haasten om te doden zonder zelfs nog maar na te gaan of het gerucht waar is of vals, en nog erger, of de beschuldigde vriend of vijand is. Zo vuren ze elkaar aan. Het is heel erg als iemand omkomt in de oorlog, en het is een tragedie als onschuldige burgers omkomen. Maar er zijn geen woorden om de horror, de ongerechtigheid en de ramp te beschrijven van iemand die sterft onder "vriendelijk vuur". Paulus waarschuwt dat “indien gij echter elkander bijt en vereet, ziet dan toe, dat gij niet door elkander verslonden wordt.” (Gal. 5:15).
De schriften (Oud and Nieuw) zeggen duidelijk dat “twee of drie getuigen"” nodig zijn om een beschuldiging uit te brengen. (Deut.17:6, Mat. 18:6, 1Tim.5:19). In de wereld is zelfs niemand in staat iemand te brandmerken als een crimineel tenzij hij schuldig bevonden werd voor het hof, en toch beschuldigen en veroordelen wij als Christenen iemand op basis van een simpel gerucht. Dat maakt ons niet verschillend van hen die samenzweerden om Jezus zonder bewijs of schuld te kruisigen. (Noteer aub dat ik er niet tegen ben om ketters, schismatici en immorele leiders overeenkomstig te behandelen, maar laat ons eerst de feiten bekijken).
Sommigen doen dit uit persoonlijk voordeel. Geld wordt geslagen uit boeken, tapes en rondreisjes om de laatste zondes uit te bazuinen. Zijn we beter dan de tabloidpers? Ik denk het niet. Sommige predikanten vormen "discipelen" die elk van hun woorden aanhangen, hen financieel ondersteunen, hun ego voeden en hen aanmoedigen nog meer sensatieverwekkende details te vertellen. Wanneer deze predikers geen vers voer vinden zijn sommigen niet te beroerd om dingen zelf te bedenken of een klein incidentje op te blazen tot een hele gebeurtenis.
Zich ongerust maken over zonde, kwaad en bedrog heeft een negatieve impact op de persoon die zich ermee inlaat. Vóór 1994 had Z-Afrika een censureringscommisie die elke film bekeek en censureerde die het land binnenkwam. Verschillende van deze commisieleden waren predikanten. Ik heb me dikwijls afgevraagd welke impact al die smerigheid moet gehad hebben op de gedachten van deze mannen. Zonde, of het nu gaat om de daad zelf of om de waarneming ervan, heeft op de dader hetzelfde gevoel-loosmakend- en bezoedelingseffect als op de toeschouwer. Pornografie is even destructief voor het publiek als voor de performers. Dus, zich buigen over ketterij beïnvloedt de gevoeligheid van het hart van hen die er zich mee bezighouden. Daarom worden velen blind voor eigen zonden en leerstellige tekort-komingen. Jezus waarschuwde ons om de balk uit ons oog te verwijderen vooraleer te trachten de splinter in iemand anders oog te verwijderen.
Wat is het ergste: de man die, om wat voor reden ook, nog niet begrijpt wat de Drie-eenheid is, maar die oprecht van de Here houdt met zijn ganse hart en in nederigheid wandelt met God? Of de man die een verhandeling kan schrijven over de ingewikkeldheid van de drie-enige God, maar die dweepziek is, ver-bitterd, wraakzuchtig, trots, een verstrooier der broeders en een roddelaar? Ik vergoelijk valse leer niet, maar ondanks dat we het juiste onderwijs brengen, kunnen we de essentie van het evangelie hebben verloochend.
De Efeziërs hadden de juiste leer, verdroegen hen die het kwaad bedreven niet en konden de ware apostelen onderscheiden van de valse. Doch zei de Here van hen dat ze gevallen waren omdat ze aan hun eerste liefde hadden verzaakt. (Open.2:1-7).
Liefde :“Zij is niet blijde over ongerechtigheid, maar zij is blijde met de waarheid.” (1Kor.13:6)
(Wordt vervolgd)